ΟΙ ΠΛΕΟΝ ΑΚΑΤΑΛΗΛΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΙΟ ΣΩΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ..

Ή αλλιώς ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΗΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ….

Το σκέφτομαι μέρες αυτό το κείμενο, ξεφυλλίζω και τα παλιά μου ημερολόγια (εκεί τους έχω γραμμένους όλους χε χε κυριολεκτικά). Για να θυμηθώ κάποια γεγονότα που είχαν σαν αποτέλεσμα να πάθω και να μάθω.

Γενικά με θεωρώ άτυχη στα γκομενικά μου, αλλά καλά να πάθω διότι ως γνωστόν «Κοπελιά τον άντρα σου και τα παπούτσια σου εσύ τα διάλεξες τι γκρινιάζεις; Λούσου τα!!!» (δικιά μου ατάκα χε χε)..Το μάθημα μου όμως το έπαιρνα κάθε φορά που βρισκόταν κάποιος «έξυπνος» να μου κάνει άνω κάτω το σύμπαν.

ΜΑΘΗΜΑ ΠΡΩΤΟ: ΠΟΤΕ ΜΗ ΣΚΑΛΙΖΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ.

Άστο κοπελιά μη το σκαλίζεις, έχεις πιάσει τη τσάπα και ξεθάβεις το παρελθόν. Θα βρείς πράγματα που εσύ τα είχες θάψει γιατι δεν σου άρεσαν ή σε είχαν πληγώσει. Ότι έγινε πάει έγινε, μη το ανασύρεις στην επιφάνεια. Για να το τελείωσες τότε σημαίνει ότι αυτό ήθελες εκείνη τη δεδομένη στιγμή. «ΟΙ ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΠΙΤΙΑ ΕΧΟΥΝ ΤΡΕΛΑΝΕΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ» (δικιά μου ατάκα)… Πως το πήρα λοιπόν αυτό το μάθημα και από ποιόν;

Ήταν το μακρινό 1998 (κάποιοι δεν είχατε γεννηθεί τότε, θα σέβεστε) τότε που δεν υπήρχε facebook..Υπήρχε η αλληλογραφία τότε. Από το groovy magazine και τη ΣΟΥΠΕΡ Κατερίνα. Αλληλογραφούσα λοιπόν με τον Γιώργο από Αθήνα που ήταν φοιτητής στο Ηράκλειο Κρήτης. Εγώ μεγάλωσα σε ένα χωριουδάκι 35 χιλιόμετρα έξω από το Ηράκλειο και όταν μεγάλωσα πήγα στο Ηράκλειο να σπουδάσω κομμωτική ενώ ήθελα να γίνω αρχαιολόγος-λαογράφος-συγραφέας-δασκάλα-νοσοκόμα-σχεδιάστρια μόδας-ηθοποιός-σκηνοθέτης (κλαίω).. Εκεί κάποια στιγμή γνώρισα από κοντά τον Γιώργο. Δεν μου άρεσε και πολύ η αλήθεια είναι. Κάποια στιγμή μου έκανε ερωτική εξομολόγηση και εγώ…πήγα και τα έφτιαξα με τον Παύλο (πρίν με κρίνεις ήμουν 19 χρονών και δεν είχα κάνει ποτέ σχέση δεν ήξερα που πάνε τα τέσσερα). Του το είπα κι αυτός επέλεξε να μου στείλει ένα γράμμα όπου με ευχαριστούσε για τα συναισθήματα που του ξύπνησα, ότι ήταν καψούρης κια ότι αποχωρεί για να με αφήσει στον Παύλο. Δεν τον ξαναείδα ποτέ. Μετά από χρόνια βρήκα τυχαία τα γράμματα του σε ένα συρτάρι και άρχισα να αναρωτιέμαι μήπως ήταν λάθος μου να τον απορρίψω τότε. Όταν επιτέλους το 2013 έφτιαξα προφίλ στο Facebook έψαξα να τον βρώ. Τον βρήκα το 2016. Και του έστειλα σίγουρη ότι θα με θυμηθεί. Στο κάτω κάτω αυτός ήταν καψούρης μαζί μου άρα θα με θυμόταν. Πόσες είχε ερωτευτεί στα νιάτα του; Σωστά; Λάθος!!!!!! Δεν θυμόταν τίποτα από όσα του έλεγα. Του έστειλα φωτογραφίες με τα γράμματα μας τα ποιήματα του, ο τύπος είχε πάθει λοβοτομή. Με έκανε να νιώσω ότι τα σκαρφίστηκα όλα αυτά για να του τη πέσω. Όταν του είπα ότι θα έπρεπε να με θυμάται σαν ερωτευμένος που ήταν το μόνο που μου απάντησε ήταν αν με είχε φιλήσει τότε… Κλασικά μου την έπεσε στο τέλος και όταν δεν ανταποκρίθηκα με μπλόκαρε!!!Πόσο ώριμο αυτό ρε φίλε. Το μάθημα μου το πήρα. Το παρελθόν μένει στο παρελθόν.

ΜΑΘΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ: Η ΧΑΜΗΛΗ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΛΑΘΟΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ. Ή ΑΛΛΙΏΣ ΤΙ ΤΟΥ ΒΡΗΚΕΣ ΤΟΥ ΜΑΛΑΚΑ;

Γιώργος. Τον γνώρισα το 2014. Ήταν βρωμιάρης, απλύτος, τις αμόλαγε παντού, ήταν τελειώς χάλια κι όμως τον καψουρεύτηκα!! Σε σημείο που είχα μάθει ότι με απατούσε και εγώ ήμουν ακόμα μαζί του. Έβρισκα δικαιολογία στον εαυτό μου ότι ήθελα να μαζέψω στοιχεία για την απιστία και μετά να φύγω. Είχα βρεί μυνήματα, τον είχα ακούσει να λέει το όνομα Κατερίνα στο τηλέφωνο και ήμουν έτοιμη να κάνω το μεγάλο μπαμ. Και τελικά με πρόλαβε άλλη!!! Με πλησίασε στο facebook μια Άννα. Όταν τη ρώτησα ποιά είναι μου λέει : «Ρώτα τον Γιώργο να σου πει ποιά είμαι»… Όταν τον ρώτησα με έβγαλε τρελή (τυπική συμπεριφορά άπιστου, σε βγάζει τρελή για να τη γλυτώσει). Μίλησα με την Άννα, συναντηθήκαμε κιόλας και μάθαμε για τη δράση του εραστή του γλυκού νερού (δεν ήξερε καν τι πάει να πει έρωτας αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Φαντάσου δυο τρελές στη καφετέρια να κρατάνε ημερολόγια και σημειώματάρια για να τσεκάρουν ημερομηνίες και γεγονότα. Με ποιά είχε ξεκινήσει πρώτα και ποιά ήταν εν αγνοία της η ερωμένη της υπόθεσης. Τελικά η μεγάλη χαμένη σε όλο αυτό ήταν η Άννα. Ήταν φίλος του αδελφού της και την ηξερε από την εφηβεία της. Μόλις ενηλικιώθηκε της την έπεσε και την τύλιξε. Μέχρι και στο σπίτι της πήγε και έδωσε λόγο στον πατέρα της ότι θα τη παντρευτεί (είναι πολύ βαρύ αυτό εδώ στη Κρήτη. Είναι πιο ισχυρό κι από συμβόλαιο). Και μετά βρήκε εμένα και μου την έπεσε άγρια. Και ψάρωσα. Δεν είχα ιδέα ότι είχε κοπέλα. Μάλιστα έδωσε και σε μένα υπόσχεση ότι μόλις συμπληρωθούν τρείς μήνες σχέσης θα μου δώσει δαχτυλίδι. «Εγώ δεν είμαι εγκληματίας κοπέλα μου, δε θα σε κοροιδέψω» έλεγε. Και εγώ το χαζό τον πίστευα. Εμείς μείναμε μαζί δυο μήνες πρίν με ανακαλύψει η Άννα η οποία παρακολουθούσε το σπίτι του και με είδε να μπαινοβγαίνω. Ευτυχώς με πλησίασε για να μου πει την αλήθεια. Της είπα και για τη καινούργια τη Κατερίνα που τον παιρνεί τηλεφωνα κτλ και γελάσαμε. Γίναμε φίλες. Την επομένη του χωρισμού μας είδα στο προφίλ του μια φώτο με το Κατερινιώ στα πόδια του. Ένιωσα απέχθεια. Εγώ δε γνώριζα για την Άννα όταν με πλησιάσε, ενώ η Κατερίνα ήξερε για μένα όταν του έστελνε μυνήματα να πάνε για καφέ και τα διάβαζε μπροστά μου και πάθαινα υστερία και με έβγαζε τρελή, ότι είναι παλιά του φίλη (ναι έκαναν μαζί στρατό ο τσούλος και η καριόλα). Πόνεσα, έκλαψα αλλά κατάλαβα ότι ήμουν τυχερή που τελείωσε νωρίς. Μετά από λίγο καιρό έμαθα ότι έφαγε και το Κατερινιώ το κέρατο της. «Όλα εδώ πληρώνονται και συ χρωστάς. Κακό κάρμα σκυλίτσα μου» (δική μου ατάκα)….Τελικά αναρωτιέμαι πως ένας τόσο μέτριος σε όλα άντρας έβρισκε τόσες γυναίκες να παίζει;; Ούτε εγώ δεν μπορώ να το εξηγήσω που ήμουν μαζί του… Και όλο το μαγαζί ρωτάει τι του βρήκες του μαλάκα που λέει και η σασα μπαστα…Ποιότητα…

ΜΑΘΗΜΑ ΤΡΙΤΟ: ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΠΟΤΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΣΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥΣ Ή ΜΑΘΕ ΝΑ ΛΕΣ ΟΧΙ…

Πριν πολλά χρόνια μου είχαν κάνει προξενιό έναν τύπο που δεν τοη ήξερα καν. Ο θείος μου ήταν ο προξενητής και για να μη τσακωθώ με τη μάνα μου που δε κάνω ότι μου λέει ο θείος δέχτηκα να τον γνωρίσω. Αυτό που έζησα ακόμα δε μπορώ να το κατανοήσω. Μιλάμε για μένα!! Που δεν παντρεύτηκα ποτέ γιατί περιμένω ακόμα τον έναν. Είμαι τόσο ρομαντικό πλάσμα που καταντάει χαζό. Κι όμως είπα ναι για να σταματήσουν τη γκρίνια. Και τι έκανε ο βλάξ ο θείος μου; Έφερε τον ιερέα συγγενή του γαμπρού για να με δει να με εγκρίνει και μετά να με πάει εκεί που ήταν ο υποψήφιος γαμπρός. Ούτε σε ελληνική ταινιά να παίζαμε. Τους έβαλε η μάνα μου στο καλο σαλόνι και με υποχρέωσε να πάρω το δίσκο με το σεμεδάκι και τα σφηνάκια τη ρακί για να τους κεράσω. Ευτυχώς είχα την αδελφή μου που επέμενε να μου κάνει τον κλόουν για να γελάσω. Είχε βάλει ένα ηλίθιο καπέλο από το μουντιάλ σε σχήμα μπάλας και μπαινόβγαινε στο σπίτι…Τελικά αφού με ένέκρινε ο πάτερ (βοήθεια μας) με πήγαν σε μια καφετέρια όπουν καθόταν μόνος του ο γαμπρούλης.. Μας άφησαν μόνους να τα πούμε. Ήθελα να φύγω, ήθελα να τους δείρω όλους. Τελικά επιστρέψαμε σπίτι μου και με μεγάλη μου χαρά έμαθα λίγες μέρες αργότερα ότι κλέφτηκε με μια κοπελιά που αγαπούσε από παλιά.  ΌΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ ΛΕΜΕ ΟΧΙ όταν δεν θέλουμε κάτι. Δεν κάνουμε το χατήρι στο θείο ή τη μαμά….

Οπότε περιλιπτικά έχουμε ότι η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμηση είναι απαραίτητα σε μια γυναίκα, όπως το οξυγόνο. Επίσης πρέπει να λέει όχι, να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό της για τις αποφάσεις που παίρνει και να μη σκαλίζει το παρελθόν….

Η λίστα είναι ατελείωτη.Ισως επανέλθω σε επόμενο κείμενο μου (είναι αργά και ακούω το Despacito, λυπηθείτε με)….

ΜÂ℘ìÅ ΦÂΝØΥ℘ÅΚΗ QuéeΝì      ‘